Τούρκικο προπαγανδιστικό ποίημα που μεταδιδόταν κάθε πρωί κατά τη διάρκεια των γεγονότων στην Κύπρο στην περίοδο 1963-67 από τον ραδιοφωνικό σταθμό Bayrak.
Όσο υπάρχει ο πρόστυχος ο Έλληνας σ’ αυτό το κόσμο
δε βγαίνει, μα το θεό αυτό το μίσος από μέσα μου.
Σαν στέκομαι και τον κοιτάζω το σκύλο
δε βγαίνει, μα το θεό, αυτό το μίσος από μέσα μου,
χιλίων γκιαούρηδων τα κεφάλια δε σβήνουν ένα μίσος.
Εκδίκηση να πάρω είναι ο μοναδικός μου στόχος
σαν αναμετρηθώ στης μάχης το πεδίο,
χίλιων γκιαούρηδων τα κεφάλια να κλαδέψω σε μια μέρα
δε βγαίνει, μα το θεό, αυτό το μίσος από μέσα μου,
χιλίων γκιαούρηδων τα κεφάλια δε σβήνουν ένα μίσος.
Τα κεφάλια τριάντα χιλιάδων να πολτοποιούσα,
τα δόντια δέκα χιλιάδων με την τανάλια να έβγαζα,
εκατό χιλιάδων τα πτώματα να σκορπούσα στις ρεματιές
δε βγαίνει, μα το θεό, αυτό το μίσος από μέσα μου,
χιλίων γκιαούρηδων τα κεφάλια δε σβήνουν ένα μίσος.
Ο κόσμος όλος ξέρει πόσο ανώτερος είναι ο Τούρκος
και πόση κακοήθεια φωλιάζει στο μυαλό του Έλληνα.
Πέντε χιλιάδων τα πτώματα να έκαιγα στους κλιβάνους
δε βγαίνει, μα το θεό, αυτό το μίσος από μέσα μου,
χιλίων γκιαούρηδων τα κεφάλια δε σβήνουν ένα μίσος.
Σαράντα χιλιάδες τους να σούβλιζα με τη λόγχη μου,
ογδόντα χιλιάδες τους να έστελνα στην κόλαση,
εκατό χιλιάδες τους να κρεμούσα στο σκοινί,
δε βγαίνει, μα το θεό, αυτό το μίσος από μέσα μου,
χιλίων γκιαούρηδων τα κεφάλια δε σβήνουν ένα μίσος!