Ζούμε σίγουρα μοναδικές στιγμές, τα γεγονότα τρέχουν, μας προσπερνούν, οι άνθρωποι νοιώθουν φόβο, οργή, αηδία... Όπου βρεθείς κι όπου σταθείς οι εικόνες αλλάζουν, σε κάθε γωνιά αραχτοί λαθρομετανάστες-έποικοι ενός ακήρυχτου πολέμου, μιας φανερής συνωμοσίας και ενός προδιαγεγραμμένου τέλους. Πιο δίπλα "ευαίσθητοι ανθρωπιστές" ΜΚΟ και χαφιέδες παρακολουθούν σα γκεσταμπίτες μη τυχόν κλονίσει κάποιος τα σχέδιά τους. Απ' την άλλη οι Έλληνες που τρέχουν σκύβοντας, λες και αρνούνται να κοιτάξουν, σαν να μη θέλουν να δουν, σπεύδουν να ικανοποιήσουν τις προσταγές μιας νέας εποχής. Κάρτες, δάνεια, ΔΕΗ, ΟΤΕ, φροντιστήρια, νοίκι, κινητά, βενζίνα, πράσινα τέλη και δεν συμμαζεύεται...Μας διαφεύγει όμως κάτι...
Δεν θα τα εξαργυρώσουμε όλα τώρα, ας αφήσουμε κάτι και στους επόμενους. Το μέλλον τους ανήκει και δεν αξίζει να είναι εφιαλτικό.
Η ΤΩΡΑ Η ΠΟΤΕ
Ζούμε μεγάλες στιγμές...
