Κατά την επίσκεψη του στα Ιωάννινα, ο πρόεδρος Κάρολος Παπούλιας δεν παρέλειψε να συναντηθεί με συγχωριανούς και παλιούς συμμαθητές του. Ιδιαίτερη και συγκινητική στιγμή ήταν αυτή όταν φόρεσε ένα πηλήκιο που του χάρισαν, γυρνώντας τις μνήμες του πίσω στα μαθητικά χρόνια.Ο πρόεδρος δεν μπόρεσε να κρύψει την συγκίνηση του και με δάκρυα στα μάτια στην ομιλία του αναφέρθηκε στους δασκάλους και στους συμμαθητές του, οι οποίοι διέπρεψαν αργότερα στη ζωή τους. «Τι να πρωτοθυμηθούμε, τα πέτρινα χρόνια, την πείνα, την ξυπολησιά, το κυνηγητό από τους Γερμανούς, τους φωτεινούς δασκάλους μας που ανέβασαν το Γυμνάσιο της Βοστίνας σε μεγάλη του Γένους Σχολή» είπε συγκινημένος, μιλώντας από καρδιάς ο πρόεδρος της Δημοκρατίας.
Σχόλιο: Τα μεγάλα αξιώματα και τα πολλά χρόνια "ξενιτιάς" στην Αθήνα θολώνουν τις θύμησες απ' τα παλιά, φαίνεται... Γι' αυτό και κάπου κάπου ξεφεύγει και κάνα πολυπολιτισμικό λογύδριο όπως το αλησμόνητο... «Ας μην ξεχνάμε ότι δικοί μας άνθρωποι και συμπατριώτες ήταν κάποτε ξένοι κάπου αλλού» στην προσπάθεια στήριξης του ΛΑΘΡΟνομοσχεδίου. Αυτό κ. πρόεδρε μήπως το διδαχθήκατε στην μεγάλη του Γένους Σχολή του Γυμνασίου της Βοστίνας ή σας το φέρανε γραμμένο απ' έξω;
Ευχόμαστε να μην τα 'χουμε κάνει όλα ένα οικουμενικό αχταρμά... στη μνήμη!
